Wielkanoc we Włoszech (wł. Pasqua) jest świętem znacznie mniej tradycyjnym i rodzinnym niż Boże Narodzenie. Zgodnie z powiedzeniem „Boże Narodzenie z rodziną, Wielkanoc z kim chcesz” Włosi często spędzają te święta poza domem. Jadą nad morze, nad jezioro, w góry. Lub po prostu świętują w restauracjach, barach oraz na łonie przyrody. Czynne są także muzea i galerie.
Dekoracje
Tradycyjne dekoracje, to czekoladowe jajka – od wielkich, opakowanych w ozdobny papier, do malutkich w kolorowych sreberkach. Poza tym można kupić jajka na twardo w skorupkach pomalowanych na tęczowe kolory. Są także czekoladowe zajączki, natomiast prawie nie ma tak powszechnych w Polsce baranków z cukru.
Potrawy
Typowe ciasto wielkanocne to Colomba – babka drożdżowa w formie ptaka w locie (po włosku colomba to gołąb), z bakaliami, czekoladą lub kremem w środku. Tradycyjnym mięsem na wielkanocny obiad jest jagnięcina.
Nie ma zwyczaju święcenia pokarmów. Jest to słowiańska tradycja ludowa, przyjęta w Polsce przez Kościół katolicki. Obecna poza Polską w kilku krajach europejskich. We Włoszech tylko tam, gdzie są większe skupiska Polaków i polscy księża. Polacy we Włoszech starają się podtrzymywać tę tradycję. Ale zdarza się czasem, że możliwość pójścia do kościoła ze święconką jest dopiero w Poniedziałek Wielkanocny (po włosku Pasquetta). To trochę wypacza polską tradycję wielkanocną, zgodnie z którą po przyjściu z kościoła ze święconką w Wielką Sobotę kończy się wielkopiątkowy post.
Nie ma również „lanego poniedziałku”, to też polski zwyczaj ludowy. Poniedziałek Wielkanocny jest już znacznie „mniej świąteczny”. Otwarte są centra handlowe, wiele mniejszych sklepów, prawie wszystkie lokale gastronomiczne, ale także na przykład siłownie i ośrodki fitnessu.
To wszystko sprawia, że Wielkanoc we Włoszech jest świętem spędzanym przede wszystkim na aktywnym wypoczynku poza domem.
